گذر از وسعت بودن

گذر از واژه مرگ

گذر از زخم بدن زخم زمین

روبه ازادترین شهر – شرابی – می نابی

ودر ان وسعت ازاد

نفسی تازه کنیم – بنشینیم

روی این سبز زمین

 می گویمت بدان

در عصر وحشی امروز

انانی هستند که در کشا کش زیستن 

زندگی رابه زنده بودن ترجمه می کنند

هوس را ساتور می زنند

خدا را تعریف می کنند

کوه را تعبیر می کنند

اخرت را انکار

شکم را سیر

زمین رامی جوند

درخت را به هوس می سایند

حقیقت را می خورند –

دروغ می گویند

جنگ می کنند

غریزه میزبان

عقل میهمان

غریزه پیروز می شود

عقل تسلیم میشود

حیوان می شود

زشت میشود

زیبا می بیند

می بالد

می مالد

دست می کشد

صبح می شود

قدم نو رسیده مبارک

چه شود .....

هر دم به یادم

یادم

ان سبزیها زردیها وهوای نفس باغچه

هر دم نفسم

تازه تر از گلبرگ تازه تر ازاحساس

من و باغچه- سبزی اهر کهن-

 انجیرهای خشکیده

دو پسر بالایش

ان پسر تنها سر به زانوهایش

پا برهنه

ترسشان از شب

اما من و شب سایه ماه ونسیم خنکی از ده بالا تر

اوج احساس

فکر این خسته به پرواز

به هستی

و از اوج به تومی نگرم

زیبای ذهن

زیبای من

سفری به سوی خاک

لنگ لنگان برویم

سوی کویر

پیش تر

سوی افق –

نور افق

دریابیم
              احساس کنیم خستگی روح زمین -

باد کویر

منتی بر سرما نیست بخوابیم –

و هم اغوش بشیم –

با دل خاک

گوش کن چه صدایی است

اواز زمین

ساز نسیم

 که خوش امدی گویی است

وپذیرای وجودی خسته

ما نبودیم

 زمین  ساز نمی زد –

نسیم

راه نمی رفت

گوش کن . . . . .

گوش کن با ماست که می گوید  . . . . .. 

سفری اینجا کن

سفری به سوی ......

باز کن پنجره را

باز کن پنجره را که تو را خواهد گفت

این نسیمی است که که در بستر رود

که در زینت باغ

در تاج درخت  

و در گوهر اویز شده       

                            این شبنم ناب

                                              که در هجرت برگ

درسیر نبود

باز کن پنجره را

شاید این پیک صبا

خبری ارد  - از گلشن تنهایی افکار زمین –                                از سر خوشی باده پرستان زمین –                                           از نک قله احساس حقیقت  

باز کن

باز کن پنجره

نو می شوم

چون باران می بارد

تازه تر می بینم

عروسکها هم تازه می شوند

چون باران می بارد

تازه تر

تازه

چشمانم رنگ شب را بهتر می بیند

تازه باران تنم را بهتر می ساید

امشب بهترینم

روح من تازه بارانی شده